دوره دستیار پزشک عمومی تهران
دوره دستیار پزشک عمومی تهران زیر نظر سازمان فنی حرفه ای دوره‌ای طولانی و در عین حال حیاتی برای افرادی است که قصد گرفتن مدرک دستیار پزشکی فنی حرفه ای را دارند تا به عنوان دستیار پزشک مشغول به کار شوند.
در طول دوره دستیاری پزشک عمومی، دستیاران باید در بخش‌های مختلف بیمارستان، مراکز بهداشتی و درمانی، مطب‌های پزشکی و سایر مراکز خدماتی مرتبط با حوزه‌ی پزشکی کار کنند. هدف این دوره، آموزش دادن تکنیک‌های پزشکی، تشخیص و درمان بیماری‌ها، مشاوره‌ی پزشکی و مدیریت بیماری‌های مختلف است.
مطالب پیشنهادی:
- هزینه مدرک فنی حرفه ای رنگ مو
- هزینه مدرک فنی حرفه ای کاشت ناخن
- هزینه مدرک فنی حرفه ای آرایش دائم
- هزینه مدرک فنی حرفه ای میکروبلیدینگ
- هزینه مدرک فنی حرفه ای کاشت مژه
به طور کلی، برنامه آموزشی دوره دستیار پزشک عمومی تهران شامل ارائه خدمات بهداشتی، تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف، دستیابی به تجربه عملی در روابط پزشک-بیمار و آموزش کلیه موارد مرتبط با پزشکی به دستیاران است. در این دوره، دستیاران باید زمینه‌ی کاری خود را از نظر تخصصی انتخاب کنند و بعد از پایان دوره و گرفتن مدرک دستیار پزشکی فنی حرفه ای ، می‌توانند به عنوان دستیار پزشک متخصص در زمینه‌ی مورد علاقه‌ی خود فعالیت کنن.
آموزش معاینه بیماران و تشخیص بیماری و مشکل
آموزش معاینه بیماران و تشخیص بیماری و مشکل، یکی از مهمترین بخش‌های دوره دستیار پزشک عمومی تهران است. در این دوره، دستیاران پزشکی با بیش از ۱۰۰ نوع بیماری آشنا می‌شوند و به یادگیری تکنیک‌های مربوط به معاینه‌ی بدنی، تشخیص و درمان بیماری‌ها، آزمایش‌های پزشکی، مدیریت بیماری‌ها، و پیگیری واکنش بیماران به درمان می‌پردازند.
معاینه بیماران یک فرایند مهم است که در آن پزشک با تکنیک‌های مختلف مانند بررسی تاریخچه پزشکی، معاینه‌ی فیزیکی، آزمایش‌های تخصصی و تصویربرداری، تشخیص بیماری و مشکل را مشخص می‌کند. پس از تشخیص بیماری و مشکل، پزشک می‌تواند پیشنهادات و درمان‌های لازم را برای بیمار ارائه دهد. برای مثال، در صورت تشخیص بیماری قلبی، پزشک ممکن است اقدام به تجویز داروها، تغییر در سبک زندگی و یا انجام عمل جراحی کند.
آموزش تشخیص بیماری و مشکل به دستیاران پزشکی این امکان را می‌دهد تا به درستی تشخیص بیماری و مشکل را برای بیماران خود قرار دهند و درمان مناسب را به آنها تجویز کنند. بنابراین، آموزش معاینه بیماران و تشخیص بیماری و مشکل به دستیاران پزشکی، بسیار مهم و حیاتی است و به طور مستمر باید به روزرسانی شود تا با نیازهای بیماران و تحولات پزشکی جدید همراه باشد.
آموزش خون گیری از رگ در دوره دستیار پزشک عمومی تهران
آموزش خون‌گیری از رگ، یکی از تکنیک‌های پایه‌ای در پزشکی است که برای گرفتن مدرک دستیار پزشکی فنی حرفه ای ضروری است و برای تشخیص و درمان بسیاری از بیماری‌ها استفاده می‌شود. در این روش، پزشک یا دستیار پزشکی از یک سوزن نوک تیز به قطر بزرگ به نام کانول استفاده می‌کند تا از رگ بیمار خون جمع‌آوری کند. این فرآیند به عنوان خون‌گیری ونوس (venous blood draw) نیز شناخته می‌شود.
در طول این روند، مهمترین نکته این است که باید به دقت و با اصول این روند عمل کنید تا بیمار دچار هیچگونه مشکلی نشود و همچنین، برای جلوگیری از انتقال عفونت، باید وسایل خون‌گیری را به درستی استریل کنید.
مراحل خون‌گیری از رگ
برای آموزش خون‌گیری از رگ، در دوره دوره دستیار پزشک عمومی تهران فنی حرفه ای مراحل زیر به صورت عملی آموزش داده می شود:
- آماده‌سازی وسایل: از قبل لازم است تمامی وسایل مورد نیاز برای خون‌گیری از رگ به دسترس باشد. این وسایل شامل سوزن کانول، لوله‌ی خالی برای جمع‌آوری خون، الکل و گاز استریل است. همچنین، باید مطمئن شوید که بیمار راحت است و در موقعیت صحیح نشسته است.
- پیدا کردن رگ: پس از آماده‌سازی وسایل، باید رگی را که قرار است خون از آن گرفته شود، پیدا کنید. بهتر است با تشخیص رگ، از رگی استفاده کنید که از اندازه‌ی کافی و نزدیک به سطح پوست است.
- ضدعفونی کردن محل و وارد کردن سوزن: بعد از پیدا کردن رگ، محل پوست اطراف آن با الکل استریل شده و سپس سوزن کانول به شکل مستقیم و با فشار کم وارد رگ می‌شود.
- جمع‌آوری خون: پس از وارد کردن سوزن به رگ، لوله‌ی خالی به سوزن متصل می‌شود و بعد از اینکه خون به لوله وارد شد، سوزن از رگ خارج می‌شود.
- فشار وضع کردن: پس از جمع‌آوری خون، برای جلوگیری از خونریزی، باید محل ورود سوزن را با الکل استریل کرد و فشاری کم به آن داد تا خونریزی متوقف شود. بهتر است برای این منظور از یک گاز استریل استفاده شود.
- بسته کردن و ترخیص بیمار: پس از متوقف شدن خونریزی، باید محل خون‌گیری را با گاز استریل بسته کرد و بیمار را ترخیص کرد. باید مطمئن شوید که بیمار احساس خوبی دارد و محل خون‌گیری به خوبی بسته شده است.
آموزش تزریق مستقیم دارو به رگ در دوره دستیار پزشک عمومی فنی حرفه ای تهران
تزریق مستقیم دارو به رگ یکی از روش‌های تزریق دارویی است که در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها به کار می‌رود. برای انجام این کار، نیاز به تجهیزات و وسایلی مانند سوزن، الکل، محلول فیزیولوژیک (به عنوان ضدعفونی‌کننده)، دستکش و داروی مورد نظر دارید. در زیر گام‌های انجام این کار توضیح داده شده است:
- شستشوی دست: ابتدا باید دست‌های خود را با آب و صابون شستشو دهید و یا از محلول ضدعفونی‌کننده استفاده کنید.
- انتخاب رگ: با توجه به راهنمایی پزشک یا پرستار، رگ مناسب را برای تزریق دارو انتخاب کنید. بهتر است از رگ‌هایی که در آنها اختلال یا ورم وجود ندارد استفاده کنید.
- آماده کردن وسایل: سوزن مورد نظر را باز کنید و به وسیله آمپول دارو، داروی مورد نظر را جذب کنید. سپس محلول فیزیولوژیک را برای استریل کردن محل تزریق برداشته و با الکل استریل کنید.
- تزریق دارو: سوزن را به آرامی در رگ وارد کنید و برای اطمینان از اینکه به رگ وارد شده است، یک سری کمکی به آرامی پیش‌برید. سپس داروی خود را با آرامی تزریق کنید. بهتر است در هنگام تزریق، سرعت آن را کند کنید و توجه داشته باشید که هیچگاه بیشتر از میزان داروی تجویز شده تزریق نکنید.
- خارج کردن سوزن: پس از تزریق دارو، سوزن را با آرامی از رگ خارج کنید. سپس محل تزریق را با گاز استریل ببندید.
- فشار دادن روی محل تزریق: به محض خارج کردن سوزن، برای جلوگیری از خونریزی، روی محل تزریق فشار دهید.
- دور انداختن وسایل: سوزن، آمپول و هر نوع وسیله‌ای که برای تزریق به کار برده‌اید، را در جایی که مخصوص دور انداختن آن‌هاست، دور بیندازید.
نکات مهم هنگام تزریق دارو به رگ
در هنگام تزریق دارو به رگ، باید به چند نکته نیز توجه کنید:
- هرگز از سوزن و وسایل قبلی استفاده نکنید و همیشه باید از وسایل جدید و استریل استفاده کنید.
- در صورتی که دستگاهی برای تزریق دارو به رگ استفاده می‌کنید، حتماً دستورالعمل های استفاده از آن را به دقت بخوانید و به تمامی نکات آن توجه کنید.
- در صورتی که بیش از یک نفر داروی تزریقی را مصرف می‌کنید، حتماً باید از سوزن‌های مختلف استفاده کنید تا جلوگیری از انتقال عفونت باشد.
- در صورتی که برای تزریق دارو به رگ به پزشک یا پرستار مراجعه می‌کنید، باید نسبت به همهٔ مواردی که قبل از تزریق دارو باید رعایت شود، راهنمایی وی را به دقت بشنوید و از وی بپرسید که در صورت بروز هرگونه مشکل یا علائم ناگوار، چه کاری انجام دهید.
آموزش وصل سرم با آنژیوکت و اسکالپ وین در دوره دستیار پزشک عمومی تهران
وصل کردن سرم با آنژیوکت و اسکالپ وین، یکی از فنون پایه‌ای در حوزه پرستاری و درمان است که برای تزریق دارو یا محلول به بیماران به کار می‌رود. که برای گرفتن مدرک دستیار پزشکی فنی حرفه ای بسیار ضروری است.
در ادامه، نحوه وصل کردن سرم با آنژیوکت و اسکالپ وین را شرح می‌دهیم:
- آماده‌سازی وسایل: قبل از وصل کردن سرم با آنژیوکت و اسکالپ وین، باید وسایل مورد نیاز را آماده کنید. این وسایل شامل: سرم، آنژیوکت، اسکالپ وین، پلاستیک محافظ سرم، الکل و کفشک امنیتی است.
- آماده‌سازی بیمار: قبل از وصل کردن سرم به بیمار، باید بیمار را آماده کنید. ابتدا باید محل وصل کردن سرم را با الکل پاک کنید و سپس پلاستیک محافظ سرم را بر روی محل وصل کردن قرار دهید.
- وصل کردن آنژیوکت به سرم: ابتدا باید آنژیوکت را باز کنید و سپس نوک آن را به سرم وصل کنید. بهتر است برای وصل کردن سرم به آنژیوکت از تکنیک “تورنیکه” استفاده کنید. برای این منظور، سرم را با یک دست نگه دارید و با دست دیگر، آنژیوکت را به سرم وصل کنید.
- تنظیم فشار سرم: پس از وصل کردن آنژیوکت به سرم، باید فشار سرم را تنظیم کنید. برای این منظور، باید کلید تنظیم فشار را در جای مناسبی بر روی سرم باز کنید و فشار سرم را تنظیم کنید.
- وصل کردن اسکالپ وین: پس از تنظیم فشار سرم، باید اسکالپ وین را باز کرده و نوک آن را به محل وصل کردن آنژیوکت بر روی بدن بیمار وصل کنید. بهتر است قبل از وصل کردن اسکالپ وین، با الکل محل وصل کردن را پاک کنید.
- وصل کردن سرم به اسکالپ وین: پس از وصل کردن اسکالپ وین به محل وصل کردن آنژیوکت، باید سرم را به اسکالپ وین وصل کنید. برای این منظور، باید نوک سرم را به اسکالپ وین وصل کنید.
- کنترل جریان سرم: پس از وصل کردن سرم به اسکالپ وین، باید جریان سرم را کنترل کنید. برای این منظور، باید بر روی کلید تنظیم جریان سرم کلیک کنید و جریان سرم را تنظیم کنید. بهتر است برای جریان سرم از دو دسته استفاده کنید. با یک دست سرم را نگه دارید و با دست دیگر، جریان سرم را تنظیم کنید.
- نظارت بر بیمار: پس از وصل کردن سرم به بیمار، باید به طور مداوم بیمار را نظارت کنید. برای این منظور، باید نوک سوزن را در محل وصل کردن سرم چک کنید تا اطمینان حاصل کنید که سرم به درستی وارد بدن بیمار شده است. همچنین باید با دقت نظارت کنید که بیمار به درستی واکنش نشان می‌دهد و نشانه‌های هرگونه عارضه را تشخیص دهید.
- پایان عملیات: پس از پایان وصل کردن سرم به بیمار، باید از بیمار اطمینان حاصل کنید که درست احساس می‌کند.
آموزش انواع بخیه و کشیدن بخیه در دوره دستیار پزشک عمومی تهران
بخیه‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: قابل حل (resorbable) و غیر قابل حل (non-resorbable). بخیه‌های قابل حل معمولاً از مواد جذب‌شونده تهیه شده‌اند و بعد از چند هفته به طور خودکار جذب می‌شوند، در حالی که بخیه‌های غیر قابل حل معمولاً برای تعویض دستی قرار داده می‌شوند.
آموزش پانسمان استریل و نحوه تعویض پانسمان
پانسمان استریل یک روش ساده و مؤثر برای پوشاندن زخم‌ها و جلوگیری از عفونت است. در اینجا نحوه تهیه و استفاده از پانسمان استریل و نحوه تعویض آن که در دوره دستیار پزشک عمومی تهران به صورت عملی انجام می شود را شرح می‌دهیم:
- گلوکومتر یک دستگاه پزشکی است که برای اندازه‌گیری سطح قند خون استفاده می‌شود. برای استفاده از گلوکومتر، به طور کلی مراحل زیر را دنبال کنید:
- تمیز کردن دستگاه: قبل از شروع اندازه‌گیری، دستگاه گلوکومتر را با یک دستمال خشک تمیز کنید.
- آماده کردن لوازم: شامل سوزن، تست‌نوار، الکترودها و الکل برای تمیز کردن نواحی تزریق.
- آماده کردن نمونه خون: ابتدا باید نمونه خون را از انگشت خود بگیرید. بهتر است از انگشت‌های شست راست استفاده کنید و پوست را با آب و صابون بشویید. سپس با استفاده از سوزن، نمونه خون را از انگشت خود بگیرید.
- نصب تست‌نوار: تست‌نوار را به دقت در دستگاه نصب کنید. برای بعضی از گلوکومترها، ابتدا باید کد تست‌نوار را وارد کنید.
- تزریق نمونه خون: سریعاً پس از گرفتن نمونه خون، آن را روی تست‌نوار قرار دهید و با استفاده از سوزن، نمونه خون را به تست‌نوار تزریق کنید.
- اندازه‌گیری قند خون: پس از تزریق نمونه خون، به مدت چند ثانیه منتظر بمانید تا دستگاه قند خون را اندازه‌گیری کند.
- ثبت نتیجه: پس از اندازه‌گیری، نتیجه را در دستگاه ثبت کنید و نتیجه را برای پزشک خود یادداشت کنید.
- تمیز کردن دستگاه: پس از استفاده، دستگاه گلوکومتر را با دستمال خشک تمیز کنید و ابزارهای استفاده شده را به دقت برگردانید.
- حفظ تمیزی: برای حفظ تمیزی و بهبود عملکرد دستگاه، پس از هر بار استفاده، لوازم مصرفی مانند سوزن و تست‌نوار را دور بیندازید.
آموزش کار با دستگاه فشارسنج عقربه ای
دستگاه فشارسنج عقربه‌ای یک وسیله پزشکی است که برای اندازه‌گیری فشار خون استفاده می‌شود. یادگیری کار با این دستگاه برای گرفتن مدرک دستیار پزشکی فنی حرفه ای بسیار ضروری است.
برای استفاده از دستگاه فشارسنج عقربه‌ای، به طور کلی مراحل زیر را دنبال کنید:
- نشستن در جای آرام: قبل از اندازه‌گیری، در جای آرام نشسته و برای حداقل ۵ دقیقه استراحت کنید.
- آماده کردن دستگاه: دستگاه فشارسنج عقربه‌ای شامل دستگاه اصلی، منشور فشار، مانومتر و دست‌مهره است. دستگاه را به دقت آماده کنید.
- نصب منشور فشار: منشور فشار را به صورت محکم و سفید روی بازوی خود ببندید. پس از نصب منشور، از زیر آن لباس را دراز کنید.
- انتخاب سایز منشور: سایز منشور را براساس اندازه بازوی خود انتخاب کنید. سایز مناسب باید بازوی شما را به طور کامل بپوشاند اما باید به اندازه کافی راحت باشد.
- قرار دادن منشور: منشور را در موقعیت قرار دهید که ۱-۲ سانتیمتر بالای مچ‌های دست باشد.
- باد دادن به منشور: به آرامی هوا را به منشور وارد کنید تا فشار روی بازوی شما افزایش یابد. باد دادن را تا رسیدن به فشاری معین ادامه دهید.
- خارج کردن هوا: هوایی که در منشور قرار دارد را به آرامی خارج کنید تا فشار روی بازو کاهش یابد.
- خواندن نتیجه: فشار خون شما به وضوح در مانومتر قابل مشاهده است. نتیجه اندازه‌گیری شده را در نوار نتایج ثبت کنید.
طریقه خواندن دماسنج
دماسنج یک وسیله اندازه‌گیری دمای بدن یا اشیا دیگر است. برای خواندن دماسنج، بهتر است ابتدا نوع دماسنج خود را بشناسید. برخی از دماسنج‌ها شامل دماسنج‌های روتختی، دماسنج‌های دیجیتال و دماسنج‌های غیر قطره‌ای هستند.
برای خواندن دماسنج روتختی، قطره‌ای یا غیر قطره‌ای، ابتدا باید دماسنج را به منطقه مورد نظر برای اندازه‌گیری دما ببرید. سپس به طور کلی مراحل زیر را دنبال کنید:
صبر کنید: پس از قرار دادن دماسنج در منطقه مورد نظر، به مدت حداقل ۱۰ ثانیه منتظر بمانید.
خواندن دما: برای خواندن دما، به دقت به نمایشگر دماسنج نگاه کنید. در دماسنج‌های روتختی، دما روی پایه‌ی شیشه‌ای نمایش داده می‌شود و در دماسنج‌های غیر قطره‌ای، معمولاً دما با استفاده از تغییر رنگ نشان داده می‌شود. در دماسنج‌های دیجیتال، دما روی یک صفحه الکترونیکی نمایش داده می‌شود.
اعتماد به نتیجه: برای اطمینان از دقت نتیجه، باید دماسنج خود را به دوره‌های مشخصی کالیبره کنید. بهتر است راهنمایی‌های تولیدکننده را برای کالیبره کردن دماسنج خود بررسی کنید.
همچنین، اگر برای خواندن دماسنج دیجیتال به دستگاه نیاز دارید، باید دکمه‌های دماسنج را برای خواندن دمای مورد نظر فشار دهید. عموماً در دماسنج‌های دیجیتال، امکاناتی برای تغییر واحد دما و همچنین ذخیره دما وجود دارد. برای استفاده از این امکانات، بهتر است راهنمایی‌های تولیدکننده را مطالعه کرده و با عملکرد دماسنج خود آشنا شوید.
در نهایت، بهتر است دماسنج خود را به طور دوره‌ای برای کالیبره کردن به تخصصی‌ها بدهید تا به دقت نتایج اندازه‌گیری اطمینان حاصل کنید.
سایر دوره ها:
